نمایشنامه کوتاه

به نام خدا

نمایش نامه کوتاه : " میم"
صحنه:
(قبرستان)
(مردی در حالی که کتاب دعا کوچیکی در دست داردبالای سر دو جنازه کفن پیچ ،با چشمان گریان روضه حضرت زهرا"س" را میخواند؛صدای او بهمراه موسیقی غمگین ادغام میشود و اوج میگیرد؛ در این هنگام مرد متوجه چیزی میشود ودست از خواندن برمیدارد؛ بلند میشود با دقت نگاه میکند؛موسیقی قطع میشود )
محمد: میبینی مریم خانوم!؟ اونجا رو میگم!؟خوشابه سعادتشون؛ پیش خدا کاری نداره اگه بخواد ادمارو اینقدر عزیز کنه؛چند ماه پیش اونجا جای سوزن انداختنم نبود!!؟
(جلوتر می آید قسمتی دیگر را با دست جستجومیکند)
بزار ببینم..... آااهان!! دقیقا اونجا؛
زیر اون درخت آکالیتوس بزرگه هست، اونجا؛ پشت خیابون مسجد صاحب الزمون داربست زده بودند؛خیلی شلوغ بودها!!؛ اصلن هرکسی رو راه نمیدادن داخل بشه خانواده شهدا یا مسول میبایست باشی؛ چون لباس تنم بود بچه‌های سپاه احتراممم کردند.گذاشتنم برم نزدیکتر..
یادش بخیر؛عجب روزی بود...
این کوههای روبرو میبینی!؟ پر بود؛تا چش کار میکرد سیاهی میزد؛ازهرجایی که فکرشومیکردی آدم امده بود؛کُرد؛لر؛عرب؛ترک... اوووه؛انگاری کل ایران آمده بودن تا وداع کنن؛ اصلن جای سوزن انداختن نبودها!!
یهو جمعیت هجوم آورده و؛مام وسط فضای داربست گیرافتاده بودیم،نه راه پیش بودنه راه پس؛ عجب روزی بودها!!یادمه خوردیم به اذان ظهر؛بچه های سپاه با بطریهای آب معدنی که همراهشون بودوضو گرفتند همون جا توخیابون نماز جماعت خوندیم.بعداز نماز بودکه سردار شریف اومد پشت تریبون و معذرت خواهی کرد گفت امروز مراسم خاکسپاری انجام نمیشه!! از مردمم خواست از کوههای اطراف بیان پایین... تعدادی موندن و تعداد زیادی هم رفتند به خونه هاشون،
همون شب بود که خاکسپاری انجام شد..
(نفسی چاق میکندکمی جلوترمیرود؛بیشتردقت میکندوبادست نشان میدهد) اونجا رو که میبنی چند نفر وایستادن ها درست بالای قبرحاج قاسمه؛ کنارش یوسف الهیه؛حسین پسر غلامحسینی که میگفتند؛ همینه!!

برای مشاهده ادامه مطلب این پست اینجا را کلیک کنید